اینترنت

---

اینترنت
دستيابي به اطلاعات با روش هاي مطمئن و با سرعت بالا يکي از رموز موفقيت هر سازمان و موسسه است . طي ساليان اخير هزاران پرونده و کاغذ که حاوي اطلاعات با ارزش براي يک سازمان بوده ، در کامپيوتر ذخيره شده اند. با تغذيه دريائي از اطلاعات به کامپيوتر ، امکان مديريت الکترونيکي اطلاعات فراهم شده است . کاربران متفاوت در اقصي نقاط جهان قادر به اشتراک اطلاعات بوده و تصويري زيبا از همياري و همکاري اطلاعاتي را به نمايش مي گذارند.
شبکه هاي کامپيوتري در اين راستا و جهت نيل به اهداف فوق نقش بسيار مهمي را ايفاء مي نمايند.اينترنت که عالي ترين تبلور يک شبکه کامپيوتري در سطح جهان است، امروزه در مقياس بسيار گسترده اي استفاده شده و ارائه دهندگان اطلاعات ، اطلاعات و يا فرآورده هاي اطلاعاتي خود را در قالب محصولات توليدي و يا خدمات در اختيار استفاده کنندگان قرار مي دهند. وب که عالي ترين سرويس خدماتي اينترنت مي باشد کاربران را قادر مي سازد که در اقصي نقاط دنيا اقدام به خريد، آموزش ، مطالعه و ... نمايند.
با استفاده از شبکه، يک کامپيوتر قادر به ارسال و دريافت اطلاعات از کامپيوتر ديگر است . اينترنت نمونه اي عيني از يک شبکه کامپيوتري است . در اين شبکه ميليون ها کامپيوتر در اقصي نقاط جهان به يکديگر متصل شده اند.اينترنت شبکه اي است مشتمل بر زنجيره اي از شبکه هاي کوچکتراست . نقش شبکه هاي کوچک براي ايجاد تصويري با نام اينترنت بسيار حائز اهميت است . تصويري که هر کاربر با نگاه کردن به آن گمشده خود را در آن پيدا خواهد کرد. در اين بخش به بررسي شبکه هاي کامپيوتري و جايگاه مهم آنان در زمينه تکنولوژي اطلاعات و مديريت الکترونيکي اطلاعات خواهيم داشت .
شبکه هاي محلي و شبکه هاي گسترده
تاکنون شبکه هاي کامپيوتري بر اساس مولفه هاي متفاوتي تقسيم بندي شده اند. يکي از اين مولفه ها " حوزه جغرافيائي " يک شبکه است . بر همين اساس شبکه ها به دو گروه عمده LAN)Local area network) و WAN)Wide area network) تقسيم مي گردند. در شبکه هاي LAN مجموعه اي از دستگاه هاي موجود در يک حوزه جغرافيائي محدود، نظير يک ساختمان به يکديگر متصل مي گردند . در شبکه هاي WAN تعدادي دستگاه که از يکديگر کيلومترها فاصله دارند به يکديگر متصل خواهند شد. مثلا" اگر دو کتابخانه که هر يک در يک ناحيه از شهر بزرگي مستقر مي باشند، قصد اشتراک اطلاعات را داشته باشند، مي بايست شبکه اي WAN ايجاد و کتابخانه ها را به يکديگر متصل نمود. براي اتصال دو کتابخانه فوق مي توان از امکانات مخابراتي متفاوتي نظير خطوط اختصاصي (Leased) استفاده نمود. شبکه هاي LAN نسبت به شبکه هاي WAN داراي سرعت بيشتري مي باشند. با رشد و توسعه دستگاههاي متفاوت مخابراتي ميزان سرعت شبکه هاي WAN ، تغيير و بهبود پيدا کرده است . امروزه با بکارگيري و استفاده از فيبر نوري در شبکه هاي LAN امکان ارتباط دستگاههاي متعدد که در مسافت هاي طولاني نسبت بيکديگر قرار دارند، فراهم شده است .
اترنت
در سال 1973 پژوهشگري با نام " Metcalfe" در مرکز تحقيقات شرکت زيراکس، اولين شبکه اترنت را بوجود آورد.هدف وي ارتباط کامپيوتر به يک چاپگر بود. وي روشي فيزيکي به منظور کابل کشي بين دستگاههاي متصل بهم در اترنت ارائه نمود. اترنت در مدت زمان کوتاهي به عنوان يکي از تکنولوژي هاي رايج براي برپاسازي شبکه در سطح دنيا مطرح گرديد. همزمان با پيشرفت هاي مهم در زمينه شبکه هاي کامپيوتري ، تجهيزات و دستگاه هاي مربوطه، شبکه هاي اترنت نيز همگام با تحولات فوق شده و قابليت هاي متفاوتي را در بطن خود ايجاد نمود. با توجه به تغييرات و اصلاحات انجام شده در شبکه هاي اترنت ،عملکرد و نحوه کار آنان نسبت به شبکه هاي اوليه تفاوت چنداني نکرده است . در اترنت اوليه، ارتباط تمام دستگاه هاي موجود در شبکه از طريق يک کابل انجام مي گرفت که توسط تمام دستگاهها به اشتراک گذاشته مي گرديد. پس از اتصال يک دستگاه به کابل مشترک ، مي بايست پتانسيل هاي لازم به منظور ايجاد ارتباط با ساير دستگاههاي مربوطه نيز در بطن دستگاه وجود داشته باشد (کارت شبکه ) . بدين ترتيب امکان گسترش شبکه به منظور استفاده از دستگاههاي چديد براحتي انجام و نيازي به اعمال تغييرات بر روي دستگاههاي موجود در شبکه نخواهد بود.
اترنت يک تکنولوژي محلي (LAN) است. اکثر شبکه هاي اوليه در حد و اندازه يک ساختمان بوده و دستگاهها نزديک به هم بودند. دستگاههاي موجود بر روي يک شبکه اترنت صرفا" قادر به استفاده از چند صد متر کابل بيشترنبودند.اخيرا" با توجه به توسعه امکانات مخابراتي و محيط انتقال، زمينه استقرار دستگاههاي موجود در يک شبکه اترنت با مسافت هاي چند کيلومترنيز فراهم شده است .
پروتکل
پروتکل در شبکه هاي کامپيوتري به مجموعه قوانيني اطلاق مي گردد که نحوه ارتباطات را قانونمند مي نمايد. نقش پروتکل در کامپيوتر نظير نقش زبان براي انسان است . براي مطالعه يک کتاب نوشته شده به فارسي مي بايست خواننده شناخت مناسبي از زبان فارسي را داشته باشد. به منظور ارتباط موفقيت آميز دو دستگاه در شبکه مي بايست هر دو دستگاه از يک پروتکل مشابه استفاده نمايند.
اصطلاحات اترنت
شبکه هاي اترنت از مجموعه قوانين محدودي به منظور قانونمند کردن عمليات اساسي خود استفاده مي نمايند. به منظور شناخت مناسب قوانين موجود لازم است که با برخي از اصطلاحات مربوطه در اين زمينه بيشتر آشنا شويم :
Medium (محيط انتقال ) . دستگاههاي اترنت از طريق يک محيط انتقال به يکديگر متصل مي گردند.
Segment (سگمنت ) . به يک محيط انتقال به اشتراک گذاشته شده منفرد، " سگمنت " مي گويند.
Node ( گره ) . دستگاههاي متصل شده به يک Segment را گره و يا " ايستگاه " مي گويند.
Frame (فريم) . به يک بلاک اطلاعات که گره ها از طريق ارسال آنها با يکديگر مرتبط مي گردند، اطلاق مي گردد
فريم ها مشابه جملات در زبانهاي طبيعي ( فارسي، انگليسي ... ) مي باشند. در هر زبان طبيعي براي ايجاد جملات، مجموعه قوانيني وجود دارد مثلا" يک جمله مي بايست داراي موضوع و مفهوم باشد. پروتکل هاي اترنت مجموعه قوانين لازم براي ايجاد فريم ها را مشخص خواهند کرد .اندازه يک فريم محدود بوده ( داراي يک حداقل و يک حداکثر ) و مجموعه اي از اطلاعات ضروري و مورد نيار مي بايست در فريم وجود داشته باشد. مثلا" يک فريم مي بايست داراي آدرس هاي مبداء و مقصد باشد. آدرس هاي فوق هويت فرستنده و دريافت کننده پيام را مشخص خواهد کرد. آدرس بصورت کاملا" اختصاصي يک گره را مشخص مي نمايد.( نظير نام يک شخص که بيانگر يک شخص خاص است ) . دو دستگاه متفاوت اترنت نمي توانند داراي آدرس هاي يکساني باشند.
يک سيگنال اترنت بر روي محيط انتقال به هر يک از گره هاي متصل شده در محيط انتقال خواهد رسيد. بنابراين مشخص شدن آدرس مقصد، به منظوردريافت پيام نقشي حياتي دارد. مثلا" در صورتي که کامپيوتر B ( شکل بالا) اطلاعاتي را براي چاپگر C ارسال مي دارد کامپيوترهاي A و D نيز فريم را دريافت و آن را بررسي خواهند کرد. هر ايستگاه زمانيکه فريم را دريافت مي دارد، آدرس آن را بررسي تا مطمئن گردد که پيام براي وي ارسال شده است يا خير؟ در صورتي که پيام براي ايستگاه مورد نظر ارسال نشده باشد، ايستگاه فريم را بدون بررسي محتويات آن کنار خواهد گذاشت ( عدم استفاده ).
يکي از نکات قابل توجه در رابطه با آدرس دهي اترنت، پياده سازي يک آدرس Broadcast است . زمانيکه آدرس مقصد يک فريم از نوع Broadcast باشد، تمام گره هاي موجود در شبکه آن را دريافت و پردازش خواهند کرد.
CSMA/CD
تکنولوژي CSMA/CD )carrier-sense multiple access with collision detection ) مسئوليت تشريح و تنظيم نحوه ارتباط گره ها با يکديگررا برعهده دارد. با اينکه واژه فوق پيچيده بنظر مي آيد ولي با تقسيم نمودن واژه فوق به بخش هاي کوچکتر، مي توان با نقش هر يک از آنها سريعتر آشنا گرديد.به منظور شناخت تکنولوژي فوق مثال زير را دنبال مي نمائيم .
فرض کنيد سگمنت اترنت، مشابه يک ميز ناهارخوري باشد. چندين نفر ( نظير گره ) دور تا دور ميز نشسته و به گفتگو مشغول مي باشند. واژه multiple access ( دستيابي چندگانه) بدين مفهوم است که : زمانيکه يک ايستگاه اترنت اطلاعاتي را ارسال مي دارد تمام ايستگاههاي ديگر موجود ( متصل ) در محيط انتقال ، نيز از انتقال اطلاعات آگاه خواهند شد.(.نظير صحبت کردن يک نفر در ميز ناهار خوري و گوش دادن سايرين ). فرض کنيد که شما نيز بر روي يکي از صندلي هاي ميز ناهار خوري نشسته و قصد حرف زدن را داشته باشيد، در همان زمان فرد ديگري در حال سخن گفتن است در اين حالت مي بايست شما در انتظار اتمام سخنان گوينده باشيد. در پروتکل اترنت وضعيت فوق carrier sense ناميده مي شود.قبل از اينکه ايستگاهي قادر به ارسال اطلاعات باشد مي بايست گوش خود را بر روي محيط انتقال گذاشته و بررسي نمايد که آيا محيط انتقال آزاد است ؟ در صورتي که صدائي از محيط انتقال به گوش ايستگاه متقاضي ارسال اطلاعات نرسد، ايستگاه مورد نظر قادر به استفاده از محيط انتقال و ارسال اطلاعات خواهد بود.
Carrier-sense multiple access شروع يک گفتگو را قانونمند و تنظيم مي نمايد ولي در اين رابطه يک نکته ديگر وجود دارد که مي بايست براي آن نيز راهکاري اتخاذ شود.فرض کنيد در مثال ميز ناهار خوري در يک لحظه سکوتي حاکم شود و دو نفر نيز قصد حرف زدن را داشته باشند.در چنين حالتي در يک لحظه سکوت موجود توسط دو نفر تشخيص و بلافاصله هر دو تقريبا" در يک زمان يکسان شروع به حرف زدن مي نمايند.چه اتفاقي خواهد افتاد ؟ در اترنت پديده فوق را تصادم (Collision) مي گويند و زماني اتفاق خواهد افتاد که دو ايستگاه قصد استفاده از محيط انتقال و ارسال اطلاعات را بصورت همزمان داشته باشند. در گفتگوي انسان ها ، مشکل فوق را مي توان بصورت کاملا" دوستانه حل نمود. ما سکوت خواهيم کرد تا اين شانس به سايرين براي حرف زدن داده شود.همانگونه که در زمان حرف زدن من، ديگران اين فرصت را براي من ايجاد کرده بودند! ايستگاههاي اترنت زمانيکه قصد ارسال اطلاعات را داشته باشند، به محيط انتقال گوش فرا داده تا به اين اطمينان برسند که تنها ايستگاه موجود براي ارسال اطلاعات مي باشند. در صورتي که ايستگاههاي ارسال کننده اطلاعات متوجه نقص در ارسال اطلاعات خود گردند ،از بروز يک تصادم در محيط انتقال آگاه خواهند گرديد. در زمان بروز تصادم ، هر يک از ايستگاههاي مربوطه به مدت زماني کاملا" تصادفي در حالت انتظار قرار گرفته و پس از اتمام زمان انتظار مي بايست براي ارسال اطلاعات شرط آزاد بودن محيط انتقال را بررسي نمايند! توقف تصادفي و تلاش مجدد يکي از مهمترين بخش هاي پروتکل است .
محدوديت هاي اترنت
يک شبکه اترنت داراي محدوديت هاي متفاوت از ابعاد گوناگون (بکارگيري تجهيزات ) است .طول کابلي که تمام ايستگاهها بصورت اشتراکي از آن به عنوان محيط انتقال استفاده مي نمايند يکي از شاخص ترين موارد در اين زمنيه است . سيگنال هاي الکتريکي در طول کابل بسرعت منتشر مي گردند. همزمان با طي مسافتي، سيگنال ها ضعيف مي گردند. وچود ميدان هاي الکتريکي که توسط دستگاههاي مجاور کابل نظيرلامپ هاي فلورسنت ايجاد مي گردد ، باعث تلف شدن سيگنال مي گردد. طول کابل شبکه مي بايست کوتاه بوده تا امکان دريافت سيگنال توسط دستگاه هاي موجود در دو نقطه ابتدائي و انتهائي کابل بصورت شفاف و با حداقل تاخير زماني فراهم گردد. همين امر باعث بروز محدوديت در طول کابل استفاده شده، مي گردد.
پروتکل CSMA/CD امکان ارسال اطلاعات براي صرفا" يک دستگاه را در هر لحظه فراهم مي نمايد، بنابراين محدوديت هائي از لحاظ تعداد دستگاههائي که مي توانند بر روي يک شبکه مجزا وجود داشته باشند، نيز بوجود خواهد آمد. با اتصال دستگاه هاي متعدد (فراوان ) بر روي يک سگمنت مشترک، شانس استفاده از محيط انتقال براي هر يک از دستگاه هاي موجود بر روي سگمنت کاهش پيدا خواهد کرد. در اين حالت هر دستگاه به منظور ارسال اطلاعات مي بايست مدت زمان زيادي را در انتظار سپري نمايد .
توليد کنندگان تجهيزات شبکه دستگاه هاي متفاوتي را به منظور غلبه بر مشکلات و محدوديت گفته شده ، طراحي و عرضه نموده اند. اغلب دستگاههاي فوق مختص شبکه هاي اترنت نبوده ولي در ساير تکنولوژي هاي مرتبط با شبکه نقش مهمي را ايفاء مي نمايند.
تکرارکننده (Repeater)
اولين محيط انتقال استفاده شده در شبکه هاي اترنت کابل هاي مسي کواکسيال بود که Thicknet ( ضخيم) ناميده مي شوند. حداکثر طول يک کابل ضخيم 500 متر است . در يک ساختمان بزرگ ، کابل 500 متري جوابگوي تمامي دستگاه هاي شبکه نخواهد بود. تکرار کننده ها با هدف حل مشکل فوق، ارائه شده اند. . تکرارکننده ها ، سگمنت هاي متفاوت يک شبکه اترنت را به يکديگر متصل مي کنند. در اين حالت تکرارکننده سيگنال ورودي خود را از يک سگمنت اخذ و با تقويت سيگنال آن را براي سگمنت بعدي ارسال خواهد کرد. بدين تزتيب با استفاده از چندين تکرار کننده و اتصال کابل هاي مربوطه توسط آنان ، مي توان قطر يک شبکه را افزايش داد. ( قطر شبکه به حداکثر مسافت موجود بين دو دستگاه متمايز در شبکه اطلاق مي گردد )
Bridges و سگمنت
شبکه هاي اترنت همزمان با رشد (بزرگ شدن) دچار مشکل تراکم مي گردند. در صورتي که تعداد زيادي ايستگاه به يک سگمنت متصل گردند، هر يک داراي ترافيک خاص خود خواهند بود . در شرايط فوق ، ايستگاههاي متعددي قصد ارسال اطلا عات را دارند ولي با توجه به ماهيت اين نوع از شبکه ها در هر لحظه يک ايستگاه شانس و فرصت استفاده از محيط انتقال را پيدا خواهد کرد. در چنين وضعيتي تعداد تصادم در شبکه افزايش يافته و عملا" کارآئي شبکه افت خواهد کرد. يکي از راه حل هاي موجود به منظور برطرف نمودن مشکل تراکم در شبکه تقسيم يک سگمنت به چندين سگمنت است . با اين کار براي تصادم هائي که در شبکه بروز خواهد کرد، دامنه وسيعتري ايجاد مي گردد.راه حل فوق باعث بروز يک مشکل ديگر مي گردد: سگمنت ها قادر به اشتراک اطلاعات با يکديگر نخواهند بود.
به منظور حل مشکل فوق، Bridges در شبکه اترنت پياده سازي شده است . Bridge دو و يا چندين سگمنت را به يکديگر متصل خواهد کرد. بدين ترتيب دستگاه فوق باعث افزايش قطر شبکه خواهد شد. عملکرد Bridge از بعد افزايش قطر شبکه نظير تکرارکننده است ، با اين نفاوت که Bridge قادر به ايجاد نظم در ترافيک شبکه نيز خواهد بود . Bridge نظير ساير دستگاههاي موجود در شبکه قادر به ارسال و دريافت اطلاعات بوده ولي عملکرد آنها دقيقا" مشابه يک ايستگاه نمي باشد. Bridge قادر به ايجاد ترافيکي که خود سرچشمه آن خواهد بود، نيست ( نظير تکرارکننده ) .Bridge صرفا" چيزي را که از ساير ايستگاهها مي شنود ، منعکس مي نمايد. ( Bridge قادر به ايجا د يک نوع فريم خاص اترنت به منظور ايجاد ارنباط با ساير Bridge ها مي باشند ) .
همانگونه که قبلا" اشاره گرديد هر ايستگاه موجود در شبکه تمام فريم هاي ارسال شده بر روي محيط انتقال را دريافت مي نمايد.(صرفنظر ازاينکه مقصد فريم همان ايستگاه باشد و يا نباشد.) Bridge با تاکيد بر ويژگي فوق سعي بر تنظيم ترافيک بين سگمنت ها دارد.
همانگونه که در شکل فوق مشاهده مي گردد Bridge دو سگمنت را به يکديگر متصل نموده است . در صورتي که ايستگاه A و يا B قصد ارسال اطلاعات را داشته باشند Bridge نيز فريم هاي اطلاعاتي را دريافت خواهد کرد. نحوه برخورد Bridge با فريم هاي اطلاعاتي دريافت شده به چه صورت است؟ آيا قادر به ارسال اتوماتيک فريم ها براي سگمنت دوم مي باشد؟ يکي ازاهداف استفاده از Bridge کاهش ترافيک هاي غيرضروري در هر سگمنت است . در اين راستا، آدرس مقصد فريم ، قبل از هر گونه عمليات بر روي آن، بررسي خواهد شد. در صورتي که آدرس مقصد، ايستگاههاي A و يا B باشد نيازي به ارسال فريم براي سگمنت شماره دو وجود نخواهد داشت . در اين حالت Bridge عمليات خاصي را انجام نخواهد داد. نحوه برخورد Bridge با فريم فوق مشابه فيلتر نمودن است . درصورتي که آدرس مقصد فريم يکي از ايستگاههاي C و يا D باشد و يا فريم مورد نظر داراي يک آدرس از نوع Broadcast باشد ، Bridge فريم فوق را براي سگمنت شماره دو ارسال خواهد کرد. با ارسال و هدايت فريم اطلاعاتي توسط Bridge امکان ارتباط چهار دستگاه موجود در شبکه فراهم مي گردد. با توجه به مکانيزم فيلتر نمودن فريم ها توسط Bridge ، اين امکان بوجود خواهد آمد که ايستگاه A اطلاعاتي را براي ايستگاه B ارسال و در همان لحظه نيز ايستگاه C اطلاعاتي را براي ايستگاه D ارسال نمايد.بدين ترتيب امکان برقراري دو ارتباط بصورت همزمان بوجود آمده است .
روترها : سگمنت هاي منطقي
با استفاده از Bridge امکان ارتباط همزمان بين ايستگاههاي موجود در چندين سگمنت فراهم مي گردد. Bridge در رابطه با ترافيک موجود در يک سگمنت عمليات خاصي را انجام نمي دهد. يکي از ويژگي هاي مهم Bridge ارسالي فريم هاي اطلاعاتي از نوع Broadcast براي تمام سگمنت هاي متصل شده به يکديگر است. همزمان با رشد شبکه و گسترش سگمنت ها، ويژگي فوق مي تواند سبب بروز مسائلي در شبکه گردد. زمانيکه تعداد زيادي از ايستگاه هاي موجود در شبکه هاي مبتني بر Bridge ، فريم هاي Broadcast را ارسال مي نمايند، تراکم اطلاعاتي بوجود آمده بمراتب بيشتر از زماني خواهد بود که تمامي دستگاهها در يک سگمنت قرار گرفته باشند.
روتر يکي از دستگاههاي پيشرفته در شبکه بوده که قادر به تقسيم يک شبکه به چندين شبکه منطقي مجزا است . روتر ها يک محدوده منطقي براي هر شبکه ايجاد مي نمايند. روترها بر اساس پروتکل هائي که مستقل از تکنولوژي خاص در يک شبکه است، فعاليت مي نمايند. ويژگي فوق اين امکان را براي روتر فراهم خواهد کرد که چندين شبکه با تکنولوژي هاي متفاوت را به يکديگر مرتبط نمايد. استفاده از روتر در شبکه هاي محلي و گسترده امکان پذيراست .
وضعيت فعلي اترنت
از زمان مطرح شدن شبکه هاي اترنت تاکنون تغييرات فراواني از بعد تنوع دستگاه هاي مربوطه ايجاد شده است . در ابتدا از کابل کواکسيال در اين نوع شبکه ها استفاده مي گرديد.امروزه شبکه هاي مدرن اترنت از کابل هاي بهم تابيده و يا فيبر نوري براي اتصال ايستگاه ها به يکديگر استفاده مي نمايند. در شبکه هاي اوليه اترنت سرعت انتقال اطلاعات ده مگابيت در ثانيه بود ولي امروزه اين سرعت به مرز 100و حتي 1000 مگابيت در ثانيه رسيده است . مهمترين تحول ايجاد شده در شبکه هاي اترنت امکان استفاده از سوئيچ هاي اترنت است .سگمنت ها توسط سوئيچ به يکديگر متصل مي گردند. ( نظير Bridge با اين تفاوت عمده که امکان اتصال چندين سگمنت توسط سوئيچ فراهم مي گردد) برخي از سوئيچ ها امکان اتصال صدها سگمنت به يکديگر را فراهم مي نمايند. تمام دستگاههاي موجود در شبکه، سوئيچ و يا ايستگاه مي باشند . قبل از ارسال فريم هاي اطلاعاتي برا ي هر ايستگاه ، سوئيچ فريم مورد نظر را دريافت و پس از بررسي، آن را براي ايستگاه مقصد مورد نظر ارسال خواهد کرد . عمليات فوق مشابه Bridge است ، ولي در مدل فوق هر سگمنت داراي صرفا" يک ايستگاه است و فريم صرفا" به دريافت کننده واقعي ارسال خواهد شد. بدين ترتيب امکان برقراري ارتباط همزمان بين تعداد زيادي ايستگاه در شبکه هاي مبتني بر سوئيچ فراهم خواهد شد.
همزمان با مطرح شدن سوئيچ هاي اترنت مسئله Full-duplex نيز مطرح گرديد. Full-dulex يک اصطلاح ارتباطي است که نشاندهنده قابليت ارسال و دريافت اطلاعات بصورت همزمان است . در شبکه هاي اترنت اوليه وضعيت ارسال و دريافت اطلاعات بصورت يکطرفه (half-duplex) بود.در شبکه هاي مبتني بر سوئيچ، ايستگاهها صرفا" با سوئيچ ارتباط برقرار کرده و قادر به ارتباط مستقيم با يکديگر نمي باشند. در اين نوع شبکه ها از کابل هاي بهم تابيده و فيبر نوري استفاده و سوئيچ مربوطه داراي کانکنورهاي لازم در اين خصوص مي باشند.. شبکه هاي مبتني بر سوئيچ عاري از تصادم بوده و همزمان با ارسال اطلاعات توسط يک ايستگاه به سوئيچ ، امکان ارسال اطلاعات توسط سوئيچ براي ايستگاه ديگر نيز فراهم خواهد شد.
اترنت و استاندارد 802.3
شايد تاکنون اصطلاح 802.3 را در ارتباط با شبکه هاي اترنت شنيده باشيد . اترنت به عنوان يک استاندارد شبکه توسط شرکت هاي : ديجيتال، اينتل و زيراکس (DIX) مطرح گرديد. در سال 1980 موسسه IEEE کميته اي را مسئول استاندار سازي تکنولوژي هاي مرتبط با شبکه کرد. موسسه IEEE نام گروه فوق را 802 قرار داد. ( عدد 802 نشاندهنده سال و ماه تشکيل کميته استاندارسازي است ) کميته فوق از چندين کميته جانبي ديگر تشکيل شده بود . هر يک از کميته هاي فرعي نيز مسئول بررسي جنبه هاي خاصي از شبکه گرديدند. موسسه IEEE براي تمايز هر يک از کميته هاي جانبي از روش نامگذاري : x802.x استفاده کرد. X يک عدد منصر بفرد بوده که براي هر يک از کميته ها در نظر گرفته شده بود . گروه 802.3 مسئوليت استاندارد سازي عمليات در شبکه هاي CSMA/CD را برعهده داشتند. ( شبکه فوق در ابتدا DIX Ethernet ناميده مي شد ) اترنت و 802.3 از نظر فرمت داده ها در فريم هاي اطلاعاتي با يکديگر متفاوت مي باشند.
تکنولوژي هاي متفاوت شبکه
متداولترين مدل موجود در شبکه هاي کامپيوتري( رويکرد ديگري از اترنت ) توسط شرکت IBM و با نام Token ring عرضه گرديد. در شبکه هاي اترنت به منظور دستيابي از محيط انتقال از فواصل خالي (Gap) تصادفي در زمان انتقال فريم ها استفاده مي گردد. شبکه هاي Token ring از يک روش پيوسته در اين راستا استفاده مي نمايند. در شبکه هاي فوق ، ايستگاه ها از طريق يک حلقه منطقي به يکديگر متصل مي گردند. فريم ها صرفا" در يک جهت حرکت و پس از طي طول حلقه ، فريم کنار گذاشته خواهد شد. روش دستيابي به محيط انتقال براي ارسال اطلاعات تابع CSMA/CD نخواهد بود و از روش Token passing استفاده مي گردد. در روش فوق در ابتدا يک Token ( نوع خاصي از يک فريم اطلاعاتي ) ايجاد مي گردد . Token فوق در طول حلقه مي چرخد . زمانيکه يک ايستگاه قصد ارسال اطلاعات را داشته باشد، مي بايست Token را در اختيار گرفته و فريم اطلاعاتي خود را بر روي محيط انتقال ارسال دارد. زمانيکه فريم ارسال شده مجددا" به ايستگاه ارسال کننده برگشت داده شد ( طي نمودن مسير حلقه )، ايستگاه فريم خود را حذف و يک Token جديد را ايجاد وآن را بر روي حلقه قرار خواهد داد. در اختيار گرفتن Token شرط لازم برا ي ارسال اطلاعات است . سرعت ارسال اطلاعات در اين نوع شبکه ها چهار تا شانزده مگابيت در ثانيه است .
اترنت با يک روند پيوسته همچنان به رشد خود ادامه مي دهد. پس از گذشت حدود سي سال ازعمر شبکه هاي فوق استانداردهاي مربوطه ايجاد و براي عموم متخصصين شناخته شده هستند و همين امر نگهداري و پشتيباني شبکه هاي اترنت را آسان نموده است . اترنت با صلابت بسمت افزايش سرعت و بهبود کارآئي و عملکرد گام بر مي دارد.
_________________